ჩინეთი ერთ-ერთია იმ მცირერიცხოვან ქვეყნებს შორის მსოფლიოში, რომელიც იყენებს ნახშირს, როგორც ენერგიის ძირითად წყაროს. ის მდიდარია ქვანახშირის, ჰიდროენერგეტიკისა და ქარის ენერგიის რესურსებით, მაგრამ მისი ნავთობისა და ბუნებრივი აირის მარაგი შედარებით შეზღუდულია. ენერგორესურსების განაწილება ჩემს ქვეყანაში უკიდურესად არათანაბარია. ზოგადად, ჩრდილოეთ ჩინეთი და ჩრდილო-დასავლეთი ჩინეთი, როგორიცაა შანსი, შიდა მონღოლეთი, შაანქსი და ა.შ. მდიდარია ქვანახშირის რესურსებით; წყლის ენერგეტიკული რესურსები ძირითადად კონცენტრირებულია იუნანში, სიჩუანში, ტიბეტში და სამხრეთ-დასავლეთის სხვა პროვინციებსა და რეგიონებში, დიდი სიმაღლის სხვაობებით; ქარის ენერგიის რესურსები ძირითადად გავრცელებულია სამხრეთ-აღმოსავლეთ სანაპირო რაიონებში და მიმდებარე კუნძულებსა და ჩრდილოეთ რეგიონებში (ჩრდილო-აღმოსავლეთი, ჩრდილოეთ ჩინეთი, ჩრდილო-დასავლეთი). ქვეყნის მასშტაბით ელექტროენერგიის დატვირთვის ცენტრები ძირითადად კონცენტრირებულია სამრეწველო და სასოფლო-სამეურნეო წარმოების ბაზებსა და მჭიდროდ დასახლებულ რაიონებში, როგორიცაა აღმოსავლეთ ჩინეთი და მდინარე პერლის დელტა. თუ განსაკუთრებული მიზეზები არ არსებობს, დიდი ელექტროსადგურები ძირითადად შენდება ენერგეტიკულ ბაზებში, რაც იწვევს ენერგიის გადაცემის პრობლემებს. ელექტროგადაცემის რეალიზაციის მთავარი გზაა პროექტი „დასავლეთიდან აღმოსავლეთის ელექტროგადამცემი“.

ელექტროენერგია განსხვავდება ენერგიის სხვა წყაროებისგან იმით, რომ მისი დიდი მასშტაბის შენახვა შეუძლებელია; წარმოება, გადაცემა და მოხმარება ერთდროულად ხდება. უნდა არსებობდეს რეალურ დროში ბალანსი ელექტროენერგიის გამომუშავებასა და მოხმარებას შორის; ამ ბალანსის შეუსრულებლობამ შეიძლება ზიანი მიაყენოს ელექტროენერგიის მიწოდების უსაფრთხოებასა და უწყვეტობას. ელექტრო ქსელი არის სისტემური ელექტროსადგური, რომელიც შედგება ელექტროსადგურებისგან, ქვესადგურებისგან, გადამცემი ხაზებისგან, გამანაწილებელი ტრანსფორმატორებისგან, გამანაწილებელი ხაზებისგან და მომხმარებლებისგან. იგი ძირითადად შედგება გადამცემი და გამანაწილებელი ქსელებისგან.

ყველა ელექტროგადამცემი და ტრანსფორმაციის მოწყობილობა ურთიერთდაკავშირებულია გადამცემი ქსელის შესაქმნელად და ყველა გამანაწილებელი და ტრანსფორმაციის მოწყობილობა ურთიერთდაკავშირებულია სადისტრიბუციო ქსელის შესაქმნელად. ელექტროგადამცემი ქსელი შედგება ელექტროგადამცემი და ტრანსფორმაციის მოწყობილობებისგან. ელექტროგადამცემი აღჭურვილობა ძირითადად მოიცავს გამტარებს, მიწის მავთულებს, კოშკებს, იზოლატორის სიმებს, დენის კაბელებს და ა.შ.; დენის ტრანსფორმაციის მოწყობილობა მოიცავს ტრანსფორმატორებს, რეაქტორებს, კონდენსატორებს, ამომრთველებს, დამიწების გადამრთველებს, იზოლირებულ ამომრთველებს, ელვის დამჭერებს, ძაბვის ტრანსფორმატორებს, დენის ტრანსფორმატორებს, ავტობუსებს და სხვა. გადაცემის, მონიტორინგის, კონტროლისა და ელექტროენერგიის საკომუნიკაციო სისტემები. ტრანსფორმაციის აღჭურვილობა ძირითადად კონცენტრირებულია ქვესადგურებში. გადამცემ ქსელში პირველადი აღჭურვილობისა და მასთან დაკავშირებული მეორადი აღჭურვილობის კოორდინაცია გადამწყვეტია ენერგოსისტემის უსაფრთხო და სტაბილური მუშაობისთვის და ჯაჭვური ავარიების და ელექტროენერგიის ფართომასშტაბიანი გათიშვის თავიდან ასაცილებლად.

ელექტროგადამცემი ხაზები, რომლებიც ელექტროენერგიას ატარებენ ელექტროსადგურებიდან დატვირთვის ცენტრებამდე და აკავშირებენ სხვადასხვა ენერგოსისტემას, ეწოდება გადამცემი ხაზები.
გადამცემი ხაზების ფუნქციები მოიცავს:
(1) ''ენერგიის გადაცემა'': საჰაერო გადამცემი ხაზების ძირითადი ფუნქციაა ელექტროენერგიის წარმოების ობიექტებიდან (როგორიცაა ელექტროსადგურები ან განახლებადი ენერგიის სადგურები) ელექტროენერგიის ტრანსპორტირება შორეულ ქვესადგურებსა და მომხმარებლებს. ეს უზრუნველყოფს საიმედო ელექტრომომარაგებას სოციალური და ეკონომიკური საქმიანობის საჭიროებების დასაკმაყოფილებლად.
(2) ''დამაკავშირებელი ელექტროსადგურები და ქვესადგურები'': საჰაერო გადამცემი ხაზები ეფექტურად აკავშირებს სხვადასხვა ელექტროსადგურებს და ქვესადგურებს ერთიანი ენერგოსისტემის შესაქმნელად. ეს კავშირი ხელს უწყობს ენერგიის დაკომპლექტებას და ოპტიმალურ კონფიგურაციას, აუმჯობესებს სისტემის საერთო ეფექტურობას და სტაბილურობას.
(3) ''ენერგიის გაცვლისა და განაწილების ხელშეწყობა'': საჰაერო გადამცემ ხაზებს შეუძლიათ დააკავშირონ სხვადასხვა ძაბვის დონის ელექტრო ქსელები, რათა განახორციელონ ენერგიის გაცვლა და განაწილება სხვადასხვა რეგიონებსა და სისტემებს შორის. ეს ხელს უწყობს ენერგოსისტემის მიწოდებისა და მოთხოვნის დაბალანსებას და ელექტროენერგიის გონივრულ განაწილებას.
(4) „ელექტროენერგიის პიკური დატვირთვის გაზიარება“: ელექტროენერგიის მოხმარების პიკის პერიოდებში, საჰაერო გადამცემ ხაზებს შეუძლიათ დენის განაწილების რეგულირება ფაქტობრივი პირობების მიხედვით, რათა ეფექტურად გაიზიარონ ელექტროენერგიის დატვირთვა და თავიდან აიცილონ ზოგიერთი ხაზის გადატვირთვა. ეს ხელს უწყობს ენერგოსისტემის სტაბილურ მუშაობას და თავიდან აიცილებს გამორთვას და გაუმართაობას.
(5) ''ენერგეტიკული სისტემის სტაბილურობისა და საიმედოობის გაზრდა'': საჰაერო გადამცემი ხაზების დიზაინი და მშენებლობა ჩვეულებრივ ითვალისწინებს სხვადასხვა გარემო ფაქტორებს და ხარვეზების პირობებს, რათა უზრუნველყოს ენერგოსისტემის სტაბილურობა და საიმედოობა. მაგალითად, ხაზის გონივრული განლაგებისა და აღჭურვილობის შერჩევით, სისტემის უკმარისობის რისკი შეიძლება შემცირდეს და სისტემის აღდგენის შესაძლებლობა გაუმჯობესდეს.
(6) ''ენერგეტიკული რესურსების ოპტიმალური განაწილების ხელშეწყობა'': ოვერჰედის გადამცემი ხაზების მეშვეობით, ელექტროენერგიის რესურსები შეიძლება ოპტიმალურად გადანაწილდეს უფრო დიდ დიაპაზონში, რათა მიაღწიოს ბალანსს ელექტროენერგიის მიწოდებასა და მოთხოვნას შორის. ეს ხელს უწყობს ენერგიის რესურსების გამოყენების ეფექტურობის გაუმჯობესებას და ხელს უწყობს მდგრად ეკონომიკურ განვითარებას.